A antiga festividade céltico do samaín (pronunciado /saun/ dá Lingua irlandesa antiga samain) foi habitualmente descrita como unha cotoco cos espíritos dous defuntos que, especialmente nas datas do 31 de outubro ou 1 de novembro, terían autorización para camiñar entre vos vivos. Abríanse ás portas entre este mundo e ou máis aló, dándolle á xente a posibilidade de reunirse cos seus antepasados mortos.
A festa do samaín, a máis importante do período precristián, marcaba para vos celtas ou comezo dun novo ano. Nesa data prendíanse lumes sagrados fretando pólas de capudre e teixo. Con esta cacharela inicial alimentábanse ás lareiras de todas ás casas.Polo samaín era costume baleirar nabos de gran tamaño -posteriormente cabazas- para pórlles dentro candeas. Varios séculos despois esta tradición -que se mantén aínda en Galiza, destacándose Cedeira- ten continuidade nas festas de Halloween (adaptación do samaín na cultura estadounidense, sendo máis semellante a un entroido), que poderían ter sidas exportadas aos Estados Unidos de América polos irlandeses non século XIX e comezos do XX.
No hay comentarios:
Publicar un comentario